Als directeur van WZC De Weister zette ik me de laatste 10 jaar in voor een meer dementievriendelijke samenleving.

In mijn vrije tijd ben ik een gedreven sporter. De fiets heeft een heel speciale plaats in mijn leven. Het staat voor vrijheid, onthaasten, mindfulness maar ook voor ontmoeten en verbinden.

Het was dan ook een droom om ooit een project te doen dat sport en dementie met elkaar verbindt, waar de fiets het middel tot ontmoeting wordt of waar de fiets zelfs als middel tot zingeving wordt verheven. Met ‘In het Wiel van Het Ventiel’ komt deze droom uit. Ik ben dan ook heel vereerd om hier deel van uit te maken.

Organiseren is mijn passie.

De laatste jaren ervaar ik van dichtbij wat dementie met een mens doet en hoe jonger de confrontatie, hoe moeilijker te begrijpen.

Hierdoor heeft m'n vriendin me kunnen overtuigen mee te doen.

Ik wil me dan ook inzetten met hart en ziel.

Ik werk mijn ganse loopbaan in een woonzorgcentrum met personen met dementie.

In mijn vrije tijd ben ik een fervente sporter.

Met ‘in het wiel van het ventiel’ verbind ik beide werelden.

Ik wil vooral met dit project de problematiek van jongdementie en psychische kwetsbaarheid onder de aandacht brengen.

Ik ben dan ook heel vereerd om hier te mogen aan mee werken.

Tien jaar heb ik mij ingezet bij de organisatie van de duatlon in Hulste gevolgd door een even lange periode mijn energie te steken in de “duatlon- en triatlonhappening” te Kortrijk.

 

Organiseren is mijn ding.

Toen ik via vrienden in contact kwam met Het Ventiel en na het organiseren van een aantal activiteiten voor Het Ventiel in mijn school “guldensporencollege campus engineering” wilde ik graag het organiseren combineren met het bijdragen van mijn steentje aan de werking van Het Ventiel.

Het Ventiel is niet alleen een organisatie met een heel nobel doel, het zijn ook stuk voor stuk warme mensen die dit initiatief mee ondersteunen.

Dit in combinatie met het organiseren van een sportief evenement heeft me niet lang doen twijfelen om mee mijn schouders onder dit project te zetten.

Ik wil me inzetten voor Het Ventiel om alle mensen die met jongdementie te maken hebben een hart onder de riem te steken.

Samen met dit team wil ik “In het Wiel van Het Ventiel” tot een mooi evenement opbouwen.

Ik maakte de diagnose en het verloop jongdementie van heel dichtbij mee bij Patrick.

Ik zag de machteloosheid en het verdriet bij hem maar ook bij zijn gezin.

Gudrun bleef echter niet bij de pakken zitten en startte 'Het Ventiel'.

Toen ik de kans kreeg om zelf ook mijn steentje bij te dragen door de organisatie van dit fietsevent, heb ik niet getwijfeld.

Ik geloof oprecht dat dit evenement terug een stap in de goede richting is om het taboe te doorbreken.

Ik ken de problematiek rond jongdementie uit mijn familie.

Ik heb Het Ventiel zien groeien en prachtig werk zien leveren met als resultaat almaar meer 'twinkels'.

Ik ben blij nu ook zelf bij te dragen in dit nieuwe project naast vele andere gedreven vrijwilligers.

Sport en een goed doel dat je nauw aan het hart ligt is altijd een goede keuze!

Als ik zie wat voor een vangnet "Het Ventiel" is voor de getroffen personen en hun gezin, dan ontroert me dat.

Met "In het wiel van het Ventiel" kunnen we dit enkel nog sterker maken en nog meer mensen bereiken.

Voor zoiets moois wil ik me zeker inzetten.

Toen ik begon met het organiseren van de Peugeot Classics liet niets in mij vermoeden wat mij zou overkomen.

De uiteenzetting van Gudrun over dementie , draagwijte en impact op het leven van patient en famillie was onthullend. 

De inzet van '' HET VENTIEL '' team , bestuur en buddy's overtuigden mij om mee te gaan in het verhaal.

Het Ventiel vindt zijn oorsprong in een fietsvakantie.  Wat was het heerlijk om als buddy van mijn vriend Patrick mee de Ventoux te mogen beklimmen.  Wat was het heerlijk om Patrick te zien stralen.

Dat we nu een ‘eigen’ fietstocht mogen organiseren is zo mooi. 

Het wielertoerisme zit in de genen van Vlamingen. 

Dat we sportievelingen via hun favoriete bezigheid kunnen bereiken met een positieve boodschap van en voor jong-dementie, is een heerlijke nieuwe stap in de werking van “Het Ventiel”

Fietsen ligt aan de bron van Het Ventiel.

​

In 2013 kregen mijn man Patrick en 3 anderen mannen met jongdementie de kans om met TeGek!? de mini Tour de France te rijden met als doel jongdementie onder de aandacht te brengen, het taboe te doorbreken, de aandoening bespreekbaar te maken,… Patrick die nog nooit écht gefietst had, trapte de mytische Mont Ventoux op, het hoogtepunt van de reis.

Maar daar gebeurde veel meer dan fietsen. Tijdens die week zag ik Patrick opleven, ik stond versteld van wat wel mogelijk was ondanks jongdementie, Patricks lach schalde weer, zijn ogen twinkelden….Er groeide in die korte week een intense warme verbondenheid tussen de mensen met jongdementie, de partners, de BV’s en allen die meefietsen.

​

Dit kon ik niet naast me neerleggen. Het leven stopt niet na de diagnose, niet voor Patrick maar ook niet voor zoveel andere mensen die door jongdementie getroffen worden.

Op de top van de Ventoux ligt de kiem van Het Ventiel, buddywerking voor mensen met jongdementie die ik in 2015 oprichtte. Die droom op de Ventoux werd nog mooier dan ik durfde dromen.

​

Naast de mensen nieuwe uitdagingen aanbieden, hen uit het sociaal isolement halen, hun ogen weer laten twinkelen,… is het ook onze bedoeling om jongdementie blijvend onder de aandacht te brengen, het taboe te doorbreken.

Het begon met fietsen dus is fietsen de beste manier om dit verder te blijven doen.

 

Ook die droom wordt nu werkelijkheid dankzij het fantastisch team van Peugeot Vandecasteele Classic en fantastische familie en vrienden die heel enthousiast JA! zegden op de vraag om hun schouders te zetten onder ‘ in het wiel van Het Ventiel’.

Dankdankdank.

​

Samen op de trappers om jongdementie een stem te geven.